දේශීය ආහාර ද්‍රව්‍ය වලට පරිභව කිරීමේ පශ්චාත්භාගයේ අමාරුව.

අතීතයේ සිට අපගේ දේශීය ආහාරවලට පරිභව කිරීම හා ඒවා පහත් දේ කොට සැලකීම බෝකරන්නට ඇත්තේ ඉංග්‍රීසින් විසින් යැයි සිතුනාට වරදක් නැත.උසස් තත්ත්වයක් ලබාගන්නටනම් ඉංග්‍රීසි කතා කළ යුතුය.

ඉංග්‍රීසි ඇදුම් පැළදුම් සිරිත් විරිත් අනුගමනය කළයුතුය.ඉංග්‍රීසින්ගේ දේවල් වැළද ගැනීමට අපේ නූතන හෙලයින්ට ද ඇත්තේ පුදුම පශ්චාත්භාගයේ අමාරුවකි.දේශීය දේවල් පහත්ය,ඒවා පිළිපදින්නන් ගොඩයන්ය.

උදාහරණ ලෙස කීවොත් මඤ්ඤොක්කා යනු මහා භයානක පහත් දෙයකි.එහි උපත හා සම්භවය ඇත්තේ කෝපි කඩේ හෝ රා කඩේ ළග පුංචි පොල්අතු පැල්පතේය.කැරමල් පුඩින් නම් රජකෑමකි.ඉරිගු තලප,රොටී,හැලප,පිට්ටු යනු බයියන්ගේ කෑම වෙති.පීට්සා,චයිනීස් තරු පහේ

කෑම වෙති.

නමුත් අතීතයේදී නම් එය මෙසේ නොවීය.ඉතාම දුෂ්කර කාර්යයක් වූ පතල් කර්මාන්තයේ යෙදුනු අපේ ජනයා රටින් ගෙන්වු හාල් වලින් පිසූබත් කෑම ඊටත් වඩා දුෂ්කර කාර්යයක් සේ සලකා ඇත.එනම්

*ඉන්නෙත් බෝගලයි මහ කළු ගලක්          යට

 කන්නෙත් කරවලයි රට හාලේ                බතට*

යනුවෙන් පතල් කරුවා පවා කීවේ ඒ නිසාය.නමුත් දේශීය ආහාරවලට කරන පරිභවය දැන් සමාජය තුළ ගැඹුරටම කිදා බැස ඇති සෙයකි.අද දවාලට මම කෑවේ තම්බාපු කොස්ය, යනුවෙන් කීමට සිදුවීම මොන තරම් ලැජ්ජාවට කරුණක්ද?නමුත් අද දවාලට මම කෑවේ ෆ්රයිඩ් රයිස් යැයි කීමට කෙතරම් ආඩම්බර වෙනවාද?

ඉංග්‍රීසි පාලන සමයේ සිටම දේශීය ගෙවීන් ගැන උන් සිතාගෙන සිටියේ වැඩි දැනුමක් නැති පිරිසක් ලෙසටය.එසේම අමුඩය ගැසූ ගොවියා සුද්දියන්ට හිරිකිතවිය.අපේ අයද අපේ රටේ දේශීය ගොවීන්ට චුයින්ගම් කැවීමට හැදුවේ ද මේනිසාම වන්නටද ඇත.

විදේශිකයින් අදතෙක්ම වාගේ දේශීය ගොවියා යැයි කී පමණින්ම කැමරාවට රූගත කරනු ලබන්නේද ජටාව හිසේ බැදගෙන අමුඩය ගසාගෙන කුඹුරු කොටන උදවිය වන නිසාම අපේ ගොවියා අමුඩය ගැලවූයේ කසාද දිනයේ රාත්‍රියේදී පමණක් දැයි අපට සැක සිතේ.

එසේම මෙම අමුඩය ඉනේ දරා සිටින්නේ සුද්දාගේ යට ඇදුම දරාසිටින ආකාරයේ වෙළද දැන්වීම් සහිත ඇදෙන ඉලාස්ටික් පටිවලින් නොව රිදී හවඩිවලින් බව සුද්දාගේ කැමරාවට අසු නොවේ.

ලංකාවේ උදවියද මෙම ආකාල්පයම මනසේ දරාගෙන අමුඩය අශිෂ්ට ඇදුමක් යැයි සලකන්නට හුරුවී ඇතත් පිහිනුම් තරගවලට සහභාගිවන උදවියගේ සහ අයෝමය පුරුෂයන්ගේ ඇදුම් සමග සසදන විට රට අමුඩවලට වඩා දේශීය අමුඩය කෙතරම් ශීෂ්ට සම්පන්න දැයි මට සිතේ.